Makrema Talaga :)

            Hindi naman ako mukhang katiwa-tiwala pero dahil maaga akong pumasok nung nasa  elementarya pa ako, kaya ako ang tagahawak ng susi ng room namin. Grade six ako noon, lagi akong huling umuuwi at unang pumapasok.

Naging teacher’s pet ako dahil sa pagiging early bird ko. Kaya kung may gagawin man ang adviser ko na si Ma’am Crema napapatulong ako ng di oras. Taga-rewrite ako ng mga sinusulat niya na ibinibigay niya sa principal namin. Tuwang-tuwa ata siya sa cursive handwriting ko o baka tinatamad lang, kasi pati Form 137 namin ako na ang nagsusulat kahit na napakaimportante nun.  Siyempre proud na proud naman ako kahit masakit na ang mga kamay ko.

Sabi niya pa “Wag kang magtiteacher ah alam mo na yung mga gawain!” Hindi ko man pinangarap nandito na rin ako ngayon. Marami pa kaming pinagsamahan kaya mas minahal ko pa siya hindi lang bilang isang guro kung hindi isang ina na rin. Nahilig ako sa Science at English dahil magaling siyang magturo. Nasa utak ko pa yung luma niyang chart na may drowing ng “Circulatory System” kaya pag dating ko ng high school interesado na ko sa biology alam na alam ko na kasi kung paano gumagana ang puso ko.Competent talaga siyang teacher siya pa nga ang may hawak ng school paper namin kaya madami talaga siyang ginagawa. Marami akong natutunan sa kanya.

May isang araw na aligaga siya sa mga gawain. Kaya ipinadikta niya sa akin yung answer key ng isang mahabang exam na puro letra lang naman. Nakakunot talaga ang noo niya. Noon ko lang siya nakitang ganoon kasungit. Nang simulan ko na ang pagdidikta ng mga sagot nabubulol ako sa takot. Nanginginig pa nga ang aking mga tuhod. Sa bawat mali kong pagdikta sorry ako ng sorry sa kanya. Nagulat na lang ako ng bigla siyang tumayo at sumigaw..

 “Anu ba! Nasa honor ka ba talaga o kabisote ka lang!”

Wala na tumulo na..tumulo na ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan. Ngayon lang ako nasigawan ng isang guro. Iniwan ko ang susi at umuwi. Hindi na ko pumasok kinabukasan.Hindi ko na maalala kung paano kami nagkabati. Ang alam ko lang sumama talaga ang loob ko paborito ko kasi siya. Alam ko namang nararamdaman niya.

Bumalik naman kami sa dati. Naging mas matibay pa nga ang samahan namin. Alam na alam ko ang kwento ng buhay niya na lagi niyang ikinukwento pagdalawa na lang kami. May isa siyang anak at wala na ang kanyang asawa. Namatay daw dahil sa komplikasyon sa kidney. Mas lalo ko pa siyang hinangaan ng nalaman kong dinonate niya ang isa niyang kidney para sa asawa niya. Nakakalungkot  na namatay din ito makalipas ang isang taon. Ganoon siya katapang. Isa siya sa mga taong tinitingala ko.Kaya nga kahit high school na ko tuwing June 24 bumabalik ako sa kanya para batiin siya sa kaarawan niya.

Pagnahihirapan ako sa mga gawain ko ngayon iniisip ko siya. Kung gaano siya katatag sa mga nangyari sa kanya. Iniisip ko na lang na maliit pa yung mga problema ko. Marami pa kong mararanasan. Marami pa kong batang matuturuan. Isang mahaba pang pakikipagsapalaran.

Nakakatuwang sa paglalakbay ko may nagpakrema dito..ang nagpaputi sa kape ko..nagpasarap..nagpaliwanag sa isip ko..

-       Namiss ko si Maam Daisy Bago Crema. Nakikibalita nga daw siya kay nanay nagulat nang malamang naging teacher din ako.

-       Epekto iyo ng dalawang tasang kape. Sana makatulog na ko. Goodluck!